Hechtingsproblemathiek bij kinderen en jeugd

Kwaliteitsbeleid voor onze zorgpaden

Hechtingsproblematiek bij kinderen is een belangrijk thema dat invloed heeft op hun emotionele en sociale ontwikkeling. Begrijpen hoe hechting bij kinderen werkt en welke problemen kunnen ontstaan, is essentieel voor ouders, verzorgers en professionals.

Meer informatie over ons zorgpad voor hechtingsproblemathiek bij kinderen en jeugd

Wat is hechting bij kinderen?

Hechting bij kinderen verwijst naar de emotionele band die zich ontwikkelt tussen een kind en zijn of haar ouder of verzorger. Deze band vormt de basis voor het vertrouwen en de veiligheid die een kind nodig heeft om te groeien en zich te ontwikkelen. Een veilige hechting ontstaat wanneer het kind erop kan vertrouwen dat de ouder of verzorger beschikbaar is in tijden van nood.

Typen hechtingsproblemen bij kinderen

Er zijn verschillende typen onveilige hechting die kunnen ontstaan als gevolg van problemen van een hechtingsstoornis in de relatie tussen een kind en opvoeder. Hieronder bespreken we de belangrijkste typen:

Vermijdende hechting

Kinderen met een vermijdende hechting zijn vaak afgewezen door hun ouders of verzorgers. Ze zoeken daardoor minder steun bij hen en uiten hun emoties minder. Dit kan leiden tot terughoudendheid in het zoeken van toenadering en afstandelijk sociaal gedrag.

Ambivalente hechting

Bij een ambivalente hechting zijn ouders vaak inconsistent in hun gedrag. Deze kinderen zijn onzeker en zoeken vaak nabijheid, maar kunnen ook erg aanhankelijk, passief of boos zijn.

Gedesorganiseerde hechting

Kinderen met een gedesorganiseerde hechting ervaren hun ouders zowel als steun als bron van angst. Dit kan bijvoorbeeld voorkomen in gezinnen waar geweld plaatsvindt. Deze kinderen vertonen vaak bijzonder gedrag, zoals nabijheid zoeken bij vreemden of angstig en controlerend gedrag.

Diagnostiek van hechtingsproblematiek bij kinderen

Voor de juiste diagnose van hechtingsproblematiek gebruiken wij verschillende methodes:

Vragenlijsten voor ouders

  • Ontwikkelingsvragenlijst: deze vragenlijst verzamelt informatie over de ontwikkeling van het kind, de familie, thuissituatie, en eventuele ingrijpende gebeurtenissen.
  • Disturbances of Attachment Interview (DAI, 0-6 jaar) / Child Attachment Interview (CAI, 8-16 jaar): een half-gestructureerd interview met de ouders over verstoord hechtingsgedrag.

Diagnostiek kind

  • Attachment Story Completion Task (ASCT, 4-12 jaar): een methode waarbij kinderen verhalen afmaken om hun hechtingsstijl te beoordelen.
  • Projectieve materialen: dit omvat boomtekeningen, huistekeningen en gezinstekeningen om inzicht te krijgen in de emoties en gedachten van het kind.

Behandelinterventies voor hechtingsproblematiek bij kinderen

Bij DOPPA zorg worden verschillende behandelinterventies ingezet om hechtingsproblemen bij kinderen te verminderen. Hieronder bespreken we enkele methoden:

Theraplay

Theraplay richt zich op het verbeteren van de ouder-kindrelatie door middel van speelse, verzorgende en uitdagende activiteiten. Deze methode is geschikt voor kinderen van 0 tot ongeveer 12 jaar.

Kortdurende video-hometraining (K-VHT)

K-VHT helpt ouders met opvoedingsvragen over kinderen van 0 tot 4 jaar. Hiervan is het doel is om de opvoedingsvaardigheden te verbeteren door middel van videofeedback.

Gezinsbehandeling en ambulante gezinsondersteuning

Bij gezinsbehandeling en ambulante gezinsondersteuning worden ouders geholpen om op een sensitieve en voorspelbare manier op te voeden. Dit kan elementen van NIKA-ambulant bevatten, wat speciaal is ontworpen voor gezinnen met complexe problematiek zoals mishandeling of verwaarlozing.

Specifieke risicogroepen bij kinderen met hechtingsproblemen

Voor specifieke risicogroepen, zoals adoptie- of pleegkinderen en kinderen met ernstige gedragsproblemen, zijn er gespecialiseerde interventies beschikbaar:

  • NIKA: gericht op gezinnen waar sprake is (geweest) van mishandeling, verwaarlozing, of huiselijk geweld.
  • Systeemtherapie: indien bredere gezinspatronen aandacht nodig hebben.
  • Schematherapie: voor adolescenten, gericht op het onderzoeken en versterken van de persoonlijkheidsontwikkeling.
  • Psychomotorische therapie: ook beschikbaar in een systemische vorm, gericht op het verbeteren van de lichaamsbeleving en emotieregulatie.

Nazorg bij kinderen met een hechtingsstoornis

Het is belangrijk om na de behandeling van hechtingsproblematiek aandacht te besteden aan nazorg en terugvalpreventie. Dit houdt in dat ouders en verzorgers de gevoelige gedragsstijl zelfstandig moeten kunnen voortzetten. Ambulante ondersteuning in de thuissituatie kan hierbij helpen.

Binnen DOPPA zorg wordt er gebruik gemaakt van diverse methodes en materialen om de hechtingservaringen van kinderen positief te beïnvloeden. Psycho-educatie voor de omgeving van het kind, zoals ouders, scholen en kinderdagverblijven, speelt een belangrijke rol in het voorkomen en behandelen van hechtingsproblemen.

Bel mij terug

×